Hodowla: Na czym polega embriotransfer?
Przyszła wiosna, a więc intensywny czas dla hodowców i lekarzy weterynarii zajmujących się rozrodem. To doskonała okazja aby zapoznać się z jedną z nowoczesnych metod rozrodu jaką jest embriotransfer.
Embriotransfer (ET), tak popularny od wielu lat na Zachodzie, zyskuje coraz większą popularność w Polsce. Jego oczywistą zaletą jest zwiększenie szansy na dochowanie się w jednym sezonie nawet kilku źrebiąt od elitarnych matek, kontynuujących w tym samym czasie karierę sportową. Dzięki tej metodzie na świat przyszło wiele znakomitych koni w tym: część źrebiąt słynnej kl. Pianissima (m.in. og. Prometeusz, aktualnie udanie pokazujący się na Bliskim Wschodzie), uznany syn dwóch złotych medalistów IO, ujeżdżeniowy og. Total Hope, rekordzistka Flanders Foal Auction 2018 – Lady Cardenta, czy wreszcie znakomite konie sportowe: og. Cornet Obolensky, og. Vagabond de la Pomme (na zdjęciu) oraz wał. Emperio van’t Roosakker (Młodzieżowy Mistrz Polski 2014).
Co to jest embriotransfer?
Krótko i zwięźle: embriotransfer to pozyskanie kilkudniowego embrionu od klaczy dawczyni i przeszczepienie go do klaczy biorczyni (surogatki, matki zastępczej), która urodzi i odchowa źrebię za nią.
Jakie są główne zalety embriotransferu?
- uzyskanie potomstwa od klaczy pozostającej w treningu sportowym
- uzyskanie kilku źrebią od jednej klaczy w danym roku, szczególnie od klaczy cennych hodowlanie
- uzyskanie potomstwa od klaczy, które z różnych przyczyn same nie mogą donosić ciąży (np. starszych, w słabszej kondycji, po poważnych kontuzjach, z problemami układu rozrodczego itp.)
Jak to działa?
Pierwszym etapem jest synchronizacja owulacji – klaczy dawczyni i biorczyni. Przyjmuje się, że na jedną dawczynię potrzebne są 2-3 klacze biorczynie. Do synchronizacji używa się hormonów. W kolejnym etapie następuje inseminacja klaczy, a następnie (po 6, 7 lub 8 dniach od owulacji, zależnie od rodzaju użytego nasienia i tego czy zarodek chcemy wykorzystać od razu czy zamrozić) wypłukiwanie zarodka.
Do wypłukania zarodka wykorzystywany jest specjalny płyn, który jest lewarowany (wprowadzany do, a później odzyskiwany z macicy), a następnie przepuszczany przez specjalny filtr, na którym osiada zarodek.
Po wypłukaniu następuje etap poszukiwania zarodka pod mikroskopem stereoskopowym. Jeśli proces przebiegnie pomyślnie i zarodek uda się pozyskać, jest on przygotowywany do przeniesienia. W tym celu płucze się go, mniej więcej dziesięciokrotnie, specjalnym medium, a następnie umieszcza w słomce i osłonce i wreszcie przenosi do biorczyni. Po czterech dniach możliwe jest pierwsze badanie potwierdzające źrebność.
Jak wspomniałam wyżej po wypłukaniu zarodka możliwe jest również jego zamrożenie w ciekłym azocie i przeniesienie w późniejszym czasie.
Na poniższych fotografiach przedstawiono omówione wyżej etapy:
- Poszukiwanie zarodków pod mikroskopem
- Trzy zarodki
- Przygotowanie zarodków do przeniesienia
- 14-dniowa ciąża
***
Autorką wpisu jest lek.wet. Izabella Laszczyńska, główny lekarz w Stadninie Koni Nad Wigrami